تحلیل منظومه‌ای و ساختاری سه دفتر اول مثنوی

نام سخنران

مدت زمان

57 دقیقه

توضیحات :

این سخنران در دوازدهمین نشست رستخیز ناگهان به اهتمام مؤسسه سروش مولانا و در 28 آذر 1390 در سالن ایوان شمس برگزار شد.

در این سخنرانی دکتر محمد نوید بازرگان بر این نکته تأکید دارد که بر خلاف تصور بسیاری از مثنوی پژوهان چون نیکلسون و ریتر که مثنوی را یک مجموعه از معارف پریشان و پراکنده و فاقد یک طرح از پیش تعیین شده می دانند، مثنوی دارای ستون فقرات و فکر مرکزی است که تمام اندیشه‌های مطرح شده در مثنوی نیز حول همین فکر مرکزی و کلان فکر مولوی در جریان است. تلاش وی نیز در این بحث یافتن کلان فکر یا کلان فکرهای اصلی مولوی در مثنوی است. وی همچنین در این سخنرانی به طرح پیچیدگی‌های داستان‌های مثنوی پرداخته است. به زعم وی مولوی در بیان اندیشه‌های خود از شیوه داستان در داستان استفاده کرده است؛ بدین معنی که هنوز حکایتی به پایان نرسیده به طرح حکایتی دیگر در همین رابطه و برای تقویت و ایضاح حکایت پیشین می‌پردازد و هنوز داستان دوم تمام نشده به طرح حکایت سوم برای تقویت حکایت دوم و گاه این شیوه را سلسله‌وار ادامه می دهد. اما تمام این حکایت‌ها که به آنها حکایت‌های سیاره‌ای می‌گوییم حول همین حکایت اول یا خورشید مرکزی می‌چرخد. از نمونه‌های آن می‌توان به حکایت «رفتن مصطفی (ص) به عیادت صحابی رنجور» اشاره کرد که خود دارای چهار حکایت مجزاست و جالب‌تر اینکه خود حکایت چهارم دارای دو حکایت سیاره‌ای یا فرعی است.

250,000 تومان