معرفی دومین نشست از سلسله‌نشست‌های “رستخیز ناگهان”
روز دوشنبه، بيست و پنجم بهمن ماه 1389، دومین نشست از سلسله‌نشست‌های دوازده‌گانه مؤسسه سروش مولانا، با موضوعِ «جايگاه نیایش در شش تصوير گوناگون از خدا»، در تالار دكتر محمود افشار، واقع در مؤسسه لغتنامه دهخدا، برگزار شد.
دکتر ايرج شهبازی، سخنرانِ اين نشست، بحثِ خود را با مناجاتِ شبانِ مثنوي معنويِ مولوي آغاز کرد و با طرحِ اين سه پرسش سخنان خود را ادامه داد:
1) چه تصویرهایی از خدا در جامعه اسلامی وجود دارد؟
2) بر اساس این تصویرها چه مدل‌هایی از رابطه انسان با خدا را می‌توانیم طراحی کنیم؟
3) در هر مدل دعا چه جایگاهی دارد؟
دکتر شهبازی در مقدمه بحث خود گفت: در هر رابطه صميمانه بايد دو طرفِ رابطه یکديگر را به عنوان شخص بپذيرند و با هم داراي سنخيت باشند.
او پس از شرح سه اصطلاح کلیدی شخصیت، رابطه و جنسیت، به بررسی ۶ تصویر از خدا پرداخت:
- تصوير فيلسوفان از خدا
- تصويرِ متكلّمان خدا
- تصويرِ فقيهان از خدا
- تصويرِ زاهدان از خدا
- تصويرِ عارفانِ جلالي از خدا
- تصويرِ عارفانِ عاشق از خدا
اما فارغ از تمام این نگاه‌ها، به نظر مولوي دعاي ما لبيك خداست و هيچ دعايي بدون پاسخ نمي‌ماند و هركه از توفيق دعا برخوردار شود، لزوماً دعايش مورد توجه خدا قرار مي‌گيرد. از اين رو، حتي دعاي كافران نيز بي‌جواب نمي‌ماند و چنانچه كافري هم مجال دعا يابد، حتماً پاسخي از سوي خدا دريافت مي‌دارد.
نتيجه ناگزير اين بحث، آن است كه آدمي بايد بدون نااميدي، با چشماني اشكبار، بكوشد و بخروشد و دست از دعا كردن برندارد؛ زيرا كه دعاي خالصانه حتماً مستجاب مي‌شود.
